Kategoria: Anno Domini 2018

13 kwietnia 2018 roku w parafii p.w. Matki Bożej Częstochowskiej w Tarnobrzegu – Sobowie gościł ks. bp. Krzysztof Nitkiewicz w asyście kanclerza, aby przeprowadzić wizytację kanoniczną. Zwyczajowo Wizytacja Kanoniczna przypada raz na pięć lat. Jego Ksiądz Biskup Ordynariusz przybył do parafii we wczesnych godzinach przedpołudniowych, by odwiedzić wiele miejsc w parafii m.in. szkoły, chorych, samotnych i rodziny z których wywodzą się księża i siostry zakonne, pozostawiając w nich wzmocnienie, odnawiając nadzieję i wiarę w Boga i ludzi. Ostatnim akcentem wizytacji była uroczysta Msza św., która została odprawiona przez Dostojnego Gościa w koncelebrze z księżmi przybyłymi z dekanatu na czele z dziekanem dekanatu tarnobrzeskiego ks. Adamem Markiem. Zgromadzeni mogli wysłuchać relacji proboszcza tarnobrzeskiej parafii, ks. Andrzeja Maczugi z pracy w miejscowym zgromadzeniu wiernych. Można było usłyszeć co zostało zrealizowane przez okres pięciu lat – od ostatniej wizytacji m.in. zadań duszpasterskich, gospodarczych, wydarzeń z życia religijnego i kulturalnego parafii. Biskup Krzysztof wielokrotnie podczas homilii podkreślał iż Chrystus jest centrum naszej wiary. Nas nie będzie, następnych pokoleń również nie będzie a Chrystus był, jest i zawsze będzie obecny w tym miejscu.

1 kwietnia 2018 roku, razem z chrześcijanami na całym świecie rozpoczęliśmy Mszą św. rezurekcyjną świętowanie Wielkanocy. Najświętszy Sakrament wynosi się z Grobu Pańskiego i trzykrotnie w uroczystej procesji obnosiliśmy wokół kościoła, pośród bicia dzwonów i przy akompaniamencie pieśni wielkanocnych.

Ta noc, która zapada nad światem jest wielka i święta. Uczestniczyliśmy w Wigilii Wielkiej Nocy, Wigilii Paschalną, Liturgii Zmartwychwstania, największe święto Kościoła. Ta wigilijna liturgia jest czuwaniem na cześć Pana, by razem z Nim powstać do nowego Życia. Ważnymi znakami tej liturgii są ciemność i światło. W ciemności człowiek czuje si ę źle, nie widzi drugiego człowieka, nie widzi drogi wyjścia, czuje si ę opuszczony i osamotniony. W liturgii w tak ą ciemność wkracza światło, zapalony Paschał – świeca, która rozjaśni mroki. Takim światłem dla świata pozostaje nadal zmartwychwstanie Chrystusa. On rozproszył wszelkie ciemności, On wskazał drogę wyjścia. Wchodząc w Jego światłość wychodzimy ze swojej samotności, strachu, egoizmu, by widzieć naszych bliźnich. Od świecy paschalnej zapalimy nasze świece, bo tak Chrystus rozjaśnił świat, a Jego lud niesie to światło wszystkim narodom. Chrześcijanie to „Lumen Gentium” – Światłość Świata. Po zapaleniu wszystkich świec, przy ich blasku zostanie odśpiewany hymn pochwalny na cześć Chrystusa Zmartwychwstałego, którego symbolizuje świeca paschalna. W Liturgii słowa będziemy dzisiaj słuchać najważniejszych fragmentów Starego Testamentu, by przypomnieć sobie wielkie dzieła, których dokonał Bóg dla swego ludu wybranego i dla nas. Po ogłoszeniu radosnego „Alleluja” wysłuchaliśmy słów Ewangelii wieszczącej nam cud zmartwychwstania. Liturgia chrzcielna stanowi trzecią część Wigilii Paschalnej. Została poświęcona woda, a następnie odnowiliśmy przyrzeczenia chrzcielne, bo przez chrzest na zawsze zostaliśmy złączeni ze Zmartwychwstałym Panem. Następnie celebrowaliśmy Liturgię eucharystyczną ze Zmartwychwstałym Panem. On wyprowadza nas ze śmierci do Życia, z ciemności do światła, z niewoli do wolności, ze smutku do prawdziwej paschalnej radości, która jaśnieje przez Krzyż.

Wielka Sobota jest dniem ciszy i oczekiwania. Dla uczniów Jezusa był to dzień największej próby. Według Tradycji apostołowie rozpierzchli się po śmierci Jezusa, a jedyną osobą, która wytrwała w wierze, była Bogurodzica.
Tradycją Wielkiej Soboty jest poświęcenie pokarmów wielkanocnych: chleba – na pamiątkę tego, którym Jezus nakarmił tłumy na pustyni; mięsa – na pamiątkę baranka paschalnego, którego spożywał Jezus podczas uczty paschalnej z uczniami w Wieczerniku oraz jajek, które symbolizują nowe życie.
Dzisiaj w Wielką Sobotę zgodnie ze zwyczajem udaliśmy się do naszej świątyni, gdzie Ksiądz Proboszcz dokonał poświęcenia pokarmów. Zwyczaj ten funkcjonuje jako „wartość” świąteczna i rodzinna, w pewnej analogii do wieczerzy wigilijnej Bożego Narodzenia z opłatkiem poświęconym.

30 marca 2018 roku o godz. 16.00 z naszej świątyni przeszliśmy ulicami naszego osiedla w zamyśleniu, zadumie i rozmodleniu, odprawiając Nabożeństwo Drogi Krzyżowej. Poszczególne stany niosły krzyż. Bezpośrednio po zakończeniu Nabożeństwa uczestniczyliśmy w liturgii wielkopiątkowej. Wielki Piątek to dzień krzyża. Od godz. 21.00 do 22.00 młodzież poświęciła swój czas na adorację Najświętszego Sakramentu w Kaplicy Grobu Pańskiego.

29 marca 2018 roku – Wielki Czwartek, początek Triduum Paschalnego i koniec Wielkiego Postu, to także dzień, w którym w trakcie wieczornej liturgii wspominaliśmy Ostatnią Wieczerzę. Dziś przypomnieliśmy sobie ustanowienie sakramentów Eucharystii i Kapłaństwa, a na koniec dnia Najświętszy Sakrament został procesyjnie przeniesiony do tzw. ciemnicy, gdzie adorować go było można do godz. 22.00.

25 marca 2018 roku w Niedzielę Palmową sprawowana była Msza Święta w intencji rodzin, które jako pierwsze przyjęły obraz Matki Bożej Częstochowskiej nawiedzający rodziny naszego osiedla z okazji zbliżającej się 50-tej rocznicy powstania parafii. Rodziny otrzymały wizerunek obrazu wraz z zawierzeniem.

20 marca 2018 roku ostatniego dnia Rekolekcji Wielkopostnych rozpoczęła się Peregrynacja pierwszego Obrazu Matki Bożej Częstochowskiej ufundowanego przed 132 laty przez hrabinę Zofię Tarnowską.

17 marca 2018 roku rozpoczął się czas Parafialnych Rekolekcji Wielkopostnych, które głosi ks. Jan Zając. Rekolekcje wielkopostne to bardzo szczególny czas, który pozwala lepiej i głębiej przygotować się do świąt Zmartwychwstania Pańskiego, czas, który pozwala lepiej zrozumieć istotę tych świąt. Nie ma dobrze przeżytych świąt wielkanocnych bez uczestniczenia w rekolekcjach wielkopostnych. Czas rekolekcji jest doskonałą okazją do tego, by zatrzymać bieg życia, by zwolnić i zastanowić się nad własnym postępowaniem. Ciężko jest pogodzić życie zawodowe z życiem blisko Boga, ale to tylko kwestia umiejętności gospodarowania czasem. Każdego dnia do wtorku włącznie będzie możliwość spotkania z Księdzem Rekolekcjonistą.

Adoracja żłóbka jest spotkaniem ze Świętą Rodziną, a w szczególny sposób z Dzieciątkiem Jezus. Żłobek jest symbolicznym miejscem, gdzie Syn Boży został położony po narodzeniu, uświadamia nam wielką pokorę samego Boga, który wybrał właśnie to, a nie inne miejsce, by przyjść na świat pod postacią małego i bezbronnego Dziecka. Chcąc podkreślić to wydarzenie dzieci klasy III i IV Szkoły Podstawowej nr 11 w Tarnobrzegu przyszły w ostatnią niedzielę stycznia 28 stycznia 2018 roku do kościoła parafialnego w Sobowie, aby poprzez deklamację wierszy i śpiew kolęd uczcić nowonarodzone Dziecię. Dzieci do adoracji przygotowała Krystyna Węgiel-Chojnacka.